Co po detoksie? Najlepiej odwyk.

Walkę z uzależnieniem warto zacząć od detoksu – samotne pokonywanie nałogu może okazać się zbyt ciężkie dla wielu osób, jednak istniejące powszechnie ośrodki stanowią wielkie wsparcie w tej nierównej walce. Podczas detoksu warto pamiętać o uzupełnianiu niedoborów w organizmie płynami i witaminami, które z pewnością wzmocnią ciało. Detoks nie jest przyjemnym przeżyciem, wiąże się ze zmianami w organizmie, które wpływają na samopoczucie kuracjusza i jego stan fizyczny. W takich przypadkach warto wesprzeć się pomocą ośrodków, które mając na stanie zaplecze medyczne, uśmierzają ból i pomagają przejść ten proces jak najłagodniej.

Kolejnym etapem walki z nałogiem – zarówno alkoholizmem, narkomanią, jak i każdym innym – jest odwyk. Jego efekty są zauważalne tylko, kiedy uzależniona osoba sama pragnie wyjść z nałogu. Przymusowe terapie często kończą się fiaskiem, jednak i w tych przypadkach da się pokonać uzależnienie i powrócić do dawnego, normalnego życia. Zauważenie u siebie problemu i zgłoszenie się po pomoc to jedne z najtrudniejszych decyzji jakich podejmują się uzależnieni, jednak są one dobrym początkiem do pokonania nałogu i wyjścia z opresji.

Standardowy odwyk w placówkach narodowych trwa od 6 do 8 tygodni, jednak udowodnione jest, że dłuższa, dwumiesięczna terapia ma stosunkowo lepszy wpływ na kuracjusza i dużo łatwiej jest mu powrócić do normalnego życia bez uzależnienia. Odwyk polega nie tylko na odtruciu i detoksie – są on pierwszym krokiem, który nie tylko oczyszcza ciało, ale także i umysł. Drugim krokiem jest podjęcie się rozmowy na temat życia, na temat uzależnienia, problemu. Ponadto dostrzeżenie wszelkich zmian jakich dokonało uzależnienie w naszym zachowaniu sprawia, że terapia zaczyna przynosić coraz lepsze efekty.

Podczas terapii przeprowadzane są także rozmowy i spotkania z innymi uzależnionymi znajdującymi się w podobnej sytuacji. Rozmowy z osobami o podobnych problemach dodają siły i wiary we własną moc do walki z nałogiem. Ważnym elementem są także pełne szczerości rozmowy z psychologami, z personelem ośrodków, którzy nie mydlą oczu i pokazują rzeczywistość nałogowca taką jaką jest i jakiej on sam nie był w stanie dostrzec. Nieprzekłamana, pełna prawdy treść dociera do uzależnionej osoby ze zdwojoną siłą.

Ostatnim etapem terapii jest powrót do rzeczywistości – nie zawsze prosty, jednak zdobyta siła i ukazane błędy przeszłości pozwalają dawnemu nałogowcowi na odzyskanie nowego życia. Wsparcie rodziny, bliskich i personelu ośrodka, w którym był leczony potrafią bezterminowo pomóc w permanentnym zapomnieniu o nałogu.