Mefedron uzależnia już od pierwszej dawki

Choć na rynku środków psychoaktywnych pojawił się nie tak dawno, to jednak zaliczany jest do jednych z najniebezpieczniejszych narkotyków. Mefedron ma działanie podobne do amfetaminy, kokainy i ecstazy. Początkowo był legalnym środkiem, jednak w 2015 roku trafił na listę produktów zakazanych. Mimo to nadal jest dostępny w sieci, w klubach, na dyskotekach za stosunkowo niską cenę w porównaniu do innych narkotyków. Mefedron może wywołać nawet ostre stany psychotyczne – nigdy nie wiadomo, jak kto się zachowa pod jego wpływem.

Kryształki, tabletki, kapsułki, proszek

Mefedron, najczęściej dostępny jest w formie kryształków, tabletek, proszku lub kapsułek. Wciąga się go przez nos, połyka lub rozpuszcza w napoju. W wersji czystej jest bezwonny i bezbarwny, jednak często dodawany jest do składu innych dopalaczy. W zanieczyszczonej wersji może być już jednak bardzo niebezpieczny.

Narkotyk o silnych właściwościach psychoaktywnych

Mefedron ma silne właściwości psychoaktywne i działa od 2 do 5 godzin. Wywołuje:

• silne pobudzenie psychomotoryczne,


• wielką euforię,


• przypływ siły i energii,


• słowotok,


• otwartość wobec innych ludzi, chęć dzielenia się z nimi swoimi emocjami.

Oprócz tego po jego zażyciu:

• źrenice robią się rozszerzone,


• pojawia się oczopląs i szczękościsk,


• możliwe są zawroty głowy i halucynacje,


• następuje utrata pamięci krótkotrwałej,


• pojawiają się rumieńce na twarzy,


• w ustach odczuwalna jest suchość,


• dłonie stają się zimne, wręcz sine,


• następuje silne pocenie się,


• ciało drży,


• zahamowane jest łaknięcie,


• tętno jest przyspieszone,


• występuje gęsia skórka,


• wyczuwany jest charakterystyczny, nieprzyjemny zapach nawet po kilku dniach od spożycia.

W momencie tzw. zjazdu, czyli w końcowym etapie działania narkotyku z kolei pojawiają się takie objawy, jak:

• poczucie bezsilności, smutku, przygnębienia,


• nudności,


• bezsenność,


• ogólne osłabienie,


• brak apetytu,


• krwawienie z nosa,


• stany depresyjne i paranoiczne,


• chęć przyjęcia następnej dawki narkotyku.

Narkotykowy przymus

Mefedron jest na tyle silną substancją psychoaktywną, że często już po pierwszej dawce może wywołać przymus ponownego zażycia narkotyku. Jego działanie sprawia, że osoba uzależniona zaczyna podporządkowywać swoje życie konieczności zażycia następnej dawki. Na efekty działania mefedronu nie trzeba długo czekać. Już po kilku sekundach od wzięcia działki organizm zaczyna produkować dopaminę, serotoninę i proenkafiliny.

Pod wpływem długotrwałego zażywania narkotyku niszczona jest przede wszystkim psychika. Osoby biorące ten narkotyk nie radzą sobie bez niego – świat wydaje im się szary, nudny i trudny. Często pojawiają się u nich stany lękowe, urojenia czy psychozy. Ponadto tracą na wadze.

Biorąc pod uwagę, że mefedron nadmiernie podnosi ciśnienie krwi, może dojść w najgorszym przypadku do wylewu i zgonu. Leczenie osoby uzależnionej od mefedronu przebiega w podobny sposób do tego, co w przypadku nadużywania innych narkotyków. Potrzebna jest konsultacja ze specjalistą i podjęcie terapii zwalczającej uzależnienie od narkotyków.